Het grote China avontuur is begonnen!

Het grote China avontuur is begonnen!

Een week geleden begon mijn China avontuur. Eerst ga ik met mijn moeder en zusjes 3 weken rondreizen en we gaan ook langs de kindertehuizen van Lin en mij. Daarna ga ik een half jaar studeren in Beijing aan de Peking University!
Op de heenreis in het vliegtuig zat ik naast een hele aardige Chinese man, waarmee ik een leuk gesprek had. Zaterdagochtend kwamen we om 10.48, lokale tijd, aan op het vliegveld van Hong Kong. Het is in China 6 uur later. De jetlag viel wel mee, ik had alleen erg weinig geslapen. Tijdens het ophalen van de koffers viel het me op dat de mensen er nog best wel modern uitzagen, veel Chinezen hadden bijvoorbeeld hun haar geverfd. De chauffeur haalde ons op en bracht ons naar het hotel, we konden nog niet onze kamer dus we gingen lunchen bij een lokaal tentje waar we erg werden aangekeken. Nadat we in onze kamer op de 19e verdieping konden, zijn mama en ik naar de dichtstbijzijnde Apple store gegaan om mijn Macbook Air te kopen, omdat mijn laptop was gecrasht in Nederland en het hier goedkoper is. Het was een supergroot winkelcentrum met de gekste dingen, zelfs een grote ijsbaan! Na het eten zijn we naar Kowloon gegaan met de shuttle bus vanuit het hotel. Alle gebouwen waren verlicht en je had een super mooi uitzicht op de skyline van Hong Kong Island. Ook hing er een hele leuke sfeer door alle muziek die er werd gemaakt door mensen op straat. 

Zondagochtend hebben we ontbeten met noodles op de hotelkamer en daarna zijn we vertrokken naar Tsim Sha Tsui om vanaf de Star Ferry Pier met de boot te gaan naar Hong Kong Island. De boottocht was kort, maar je kon leuk overal naar kijken. Daarna zijn we met de tram naar de Victoria Peak gegaan. De tramrit voelde net als een achtbaan, zo steil gingen we naar boven. De Victoria Peak is het hoogste punt op het eiland. Daar zijn we naar het dakterras gegaan, waar je een super mooi panorama uitzicht had over Hong Kong. Op de terugweg naar beneden hebben we een aantal winkeltjes gekeken. Wat me hier erg opvalt is dat overal de airco hoog aanstaat, wat ik echt super irritant vind. Je went namelijk aan de warmte en als je dan gewend bent loop je een winkel binnen en krijg je een koude klap en andersom ook. Ook krijg ik pijn aan mijn ogen door de airco, maarja niks aan te doen. Na de lunch hebben we nog de Peak circle tour gedaan, dat was een wandeling rondom de peak waarbij je nog hele mooie uitzichten had en je alles wat beter kon zien omdat het wat helderder was geworden. Toen zijn we met de tram terug naar beneden gegaan en met de taxi naar het centrum geweest. We hebben gewinkeld en nog kraampjes gekeken. Op de terugweg naar het hotel hebben we wat gegeten en hebben we nog gezwommen op het dak van het hotel.

Maandag zijn we naar Mong Kok gelopen om met de metro naar Sha Tin Wai gegaan om naar de tempel van de 10.000 Boeddha’s te gaan, hier is Wie is de mol ook geweest. We werden door de taxi afgezet bij een verlaten paadje dus we vroegen ons af of we wel op de goede plek waren, maar we liepen verder en we zagen al een aantal gouden Buddha’s dus we zaten wel goed. Wel werden we gewaarschuwd voor nep monniken en dat we hen geen geld moesten geven. Het was nog een hele klim met alle trappen, maar het was echt mooi en en er waren super veel verschillende gouden Buddha’s. Samen met Yas heb ik veel Buddha’s nagedaan en ook veel foto’s gemaakt. Toen we aankwamen bij ongeveer de top, was er 1 hele grote mooie tempel, met wel 10.000 Buddha’s binnen in. Alle wanden stonden vol, je mocht alleen geen foto’s maken helaas.  Verder was er nog een mooie pagode (een soort hoge toren) maar daar mochten we helaas niet in, en waren er nog mooie en grotere Buddha’s. Als je verder omhoog ging waren er nog meer tempels en soort tempel met kaartjes van overledenen waar mensen offers aan hen brachten. Ook waren er boven meer vrouwelijke Buddha’s. Via een ander pad vol met Buddha’s zijn we weer met veel trappen naar beneden gegaan. We dachten ergens niet goed uit te komen omdat we in een soort verlaten buurt met af en toe een huisje kwamen, maar uiteindelijk kwamen we bij de straat uit. Daarna zijn we naar de Wong Tai Sin tempel geweest. Dat was echt heel erg anders, het was veel toeristischer en drukker. De tempel was taoïstisch, boeddhistisch en confucianistisch. Heel anders dan de vorige, die alleen boeddhistisch was. De tempel was heel mooi en groot. Ook stonden er beelden van alle Chinese sterrenbeelden. Er was een mooie tuin met mooie gebouwen en watervallen met grote goudvissen en schildpadden. We hebben ook met een pot met stokjes voor de tempel gezeten en geschud totdat er 1 stokje uit viel, ik had nummer 11. Ergens anders kon je daar de betekenis van laten vertellen, maar dat koste veel geld dus dat hebben we niet gedaan. ’s Avonds hebben we even gezwommen en kwamen we een man tegen die met zijn vrouw en geadopteerde kinderen, ook met lotus (reisorganisatie) voor de tweede keer op rootsreis waren. Hij vertelde dat zij morgen misschien niet met het vliegtuig konden omdat er een tyfoon op komst is. Dus toen zijn we gaan informeren bij de receptie, die hadden onze contactpersoon gebeld en er was nog niks bekend. Dus de treinreis van de volgende dag kon nog doorgaan. Daarna zijn we naar Temple street night market gegaan, maar toen we daar waren werden we gebeld dat de tyfoon in Guangzhou was dus dat de trein van de volgende dag niet zou rijden. Ze zou informatie sturen over hoe verder. De night market was heel gezellig met allemaal eetkraampjes en lokale snacks. Alleen we konden niet zoveel marktkraampjes vinden. Toen we terug naar het hotel gingen begon het ook heel hard te regenen en waren er veel dingen dicht en was er niet echt leven op straat, waarschijnlijk door de voorspelde tyfoon. In het hotel hebben we gecheckt dat we een nacht langer kunnen blijven. Er werd verwacht dat de tyfoon die nacht en de ochtend erna met kracht 8 het sterkst zal zijn. Ook hebben we een brief gekregen over dat ze adviseren om binnen te blijven voor de veiligheid. Ik vond het super super vervelend en ook wel een beetje creepy dat we niks kunnen doen en dat ook heel onze reisplanning in de war raakt doordat we niet met de trein kunnen.

Dinsdagochtend heb ik wat langer kunnen slapen, doordat we door de tyfoon toch niks konden doen. Ik had als een roos geslapen en niks gemerkt van de storm en regen. Het regent en waait wel heel hard als ik naar buiten kijken en op de tv werd er ook gezegd dat er mensen zijn geëvacueerd. De tyfoon is aan land gekomen bij Shenzen, dus het ergste van de tyfoon heeft Hong Kong denk ik niet geraakt. De treinen rijden vandaag helaas niet meer, ik had wel graag willen doorgaan naar Yangshuo. Het hotel vertelde dat alle winkels dicht zijn, maar we zijn toch maar buiten een rondje gaan lopen om de tijd te doden. Daarna zijn met het gezin van de man die we gister zijn tegengekomen gaan lunchen. Dat was gezellig en ook leuk om andere ervaringen te horen, voor hen was de reis juist ten einde gekomen terwijl het voor ons net was begonnen. Daarna hebben we samen rondgelopen over de lades market waarbij je allerlei spulletjes kon kopen. ’s Avonds hebben we in het hotel gechillt.

Woensdagochtend zijn we opgehaald door de taxi om met de trein te gaan naar Guangzhou. Daar werden we met een taxi naar een ander station gebracht, waar onze kaartjes gewisseld moesten worden omdat de datum niet meer klopte. Helaas was de trein vanaf dat station vol dus moesten we weer naar een ander station in Guangzhou. Het was echt best wel veel rijden van station naar station en het was super druk, maar uiteindelijk zijn we op het goede station aangekomen. Guangzhou is een hele grote stad, het heeft meer dan 16 miljoen inwoners. Op het station moesten we weer door allerlei controles en de douane heen. Ook stonk het super erg naar rook en was het station heel vies, waarschijnlijk omdat dit het oudste station was. Eenmaal op het perron aangekomen hadden we nog geen tijd gehad om geld te wisselen, in Hong Kong gebruiken ze Hong Kong dollar en in China Yuan. Er was ook geen tijd meer om dat te doen want de trein ging bijna meteen al. Naar de trein toe was het een super drukke stroom van mensen die allemaal duwen maar uiteindelijk zaten we in de trein naar Gongcheng. Vanaf daar was het 1,5 uur rijden naar Yangshuo. Na ongeveer 12 uur onderweg te zijn geweest kwamen eindelijk aan bij de Giggling tree. Een heel leuk hostel met Nederlandse eigenaren. Gelukkig konden we daar nog wat eten, want in de trein hebben we niet zoveel kunnen eten omdat we geen Yuan hadden.

Donderdag hadden we een druk programma voor de boeg, doordat we 1,5 dag minder in Yangshuo te besteden hadden. ’s Ochtends hebben we gefietst, met als mooie omgeving het Karstgebergte, naar de Moon Hill. Deze hebben we beklommen, het was een superlange klim van 880 treden. Het was super warm en vochtig en we hadden wel een aantal pauzes voor water nodig. Eenmaal aangekomen kon je het mooie landschap van het Karstgebergte zien. De manager van de Giggling tree had ons verteld over een geheime weg om helemaal bij de top te komen. Dus die weg zijn we verder ingegaan. We begonnen te snappen waarom er no entry stond, want het was een niet zo hele makkelijke begaanbare weg. Het was een modderpad met allerlei planten en stenen in de weg, maar uiteindelijk kwamen we op de top. Het was het wel waard, je had echt een super mooi uitzicht de natuur! Toen we weer beneden waren hebben we bij een lokaal tentje langs de weg geluncht. Daar konden ze geen woord Engels, in tegenstelling tot Hong Kong. Uiteindelijk hebben we groene groenten met rijst gegeten. Na de lunch zijn naar de Gold water cave gegaan waar de stalagmieten en stalactieten mooi belicht waren door gekleurd licht. Daar zijn we ook in een modderbad geweest, dat was een hele ervaring. Het was nog best wel koud en je bleef drijven. Toen hebben we ons afgespoeld en kon je verder op in de grot in een hot spring. Dat was erg lekker. Daarna zijn we weer terug gefietst, hebben we gegeten en zijn we naar de Impression light show gegaan. Daar waren echt super veel mensen en moest je ook weer een tijd wachten. Je moet hier in China voor de trein ook echt lang van tevoren vertrekken en aanwezig zijn en veel wachten. Alles is wel goed geregeld maar het wachten is wel erg vermoeiend. We zaten best wel vooraan met de light show en het vond plaats bij de Li rivier met op de de achtergrond het Karstgebergte. Er deden denk ik wel minimaal 500 mensen mee aan de show en het was echt heel leuk! Het was ook geregisseerd door Zhang Yimou, die ook de opening en sluiting van de Olympische spelen in Beijing heeft gemaakt.

Vrijdagochtend hebben Yas en ik samen met een ander Nederlands gezin kookles gehad, we zijn eerst naar de markt geweest in Yangshuo. De markt was leuk om te zien, totdat we bij het vlees gedeelte kwamen. Er zaten echt super veel dieren in een klein hokje opgesloten en die werden daar ter plekke geslacht. Ook waren er de meest rare dieren, zoals kleine slangetjes, grote insecten, kikkers en een schildpad. Daarna zijn we naar een soort kookruimte gegaan met een buiten terras. Daar hebben we 5 gerechtjes leren koken. Ze praatte gelukkig goed Engels en kon alles goed uitleggen. We hebben bijvoorbeeld een groentemengseltje met tofu gemaakt als vulling voor komkommer, champignon en een pompoenbloem. Daarna hebben we onze lunch opgegeten en kregen we het recept in het Engels mee naar huis. Het koken was echt super leuk! Het zag er bij haar heel makkelijk uit maar het was af en toe nog best lastig, ook omdat wokken redelijk snel gaat. Lin en mama hadden gekalligrafeerd en een waaier geschilderd. Dat van hun duurde wat langer dus Yas en ik zijn nog even gaan zwemmen. ’s Middags zijn we met z’n allen gaan varen op een bamboe vlot over de Dragon rivier. Hierbij zat je met z’n tweeën op een vlot in stoeltjes en had je een super relaxed en mooi uitzicht over de omgeving. Ook had je af en toe dammen in het water waardoor we telkens wat verlaagde. Ik heb zelf ook geprobeerd te varen, dit gebeurde door met een hele lange grote bamboestok af te zetten en rond te draaien. Het was best wel zwaar, want die stok was al erg zwaar. Ook was het lastig om aan een kant te varen en dan recht te blijven, dus ik vind het maar knap dat die mensen dat heel de dag kunnen doen. Daarna hebben we bij het hostel gegeten en hebben we ingepakt. We moesten de volgende dag om 6 uur opstaan, echt super vroeg. Waarschijnlijk zouden we daar geen taart kunnen eten voor Yas haar verjaardag, dus het personeel kwam ’s avonds taart brengen voor haar verjaardag. Echt leuk!

Zaterdagochtend zijn we naar Guilin gereden en zijn we vanaf daar met de trein naar Qidong gegaan, waar Lin haar kindertehuis is. We gebruiken veel hoge snelheid treinen die ongeveer 190 km/per uur gaan. In China moet je hele grote afstanden afleggen. Rond 12 uur kwamen we aan en werden we opgewacht door onze gids Chris, hij zal ook meegaan naar het kindertehuis. Je merkte meteen dat dit een dorp/kleine stad is voor Chinese begrippen, Qigong heeft zo’n 200.000 inwoners. Het was minder druk en het was nog wat minder ontwikkeld. Al vertelde Chris wel dat China de afgelopen 20 jaar heel erg ontwikkeld en alles steeds veranderd. Hij ging mee naar ons hotel en heeft ons geholpen met wat voor dingen we hier kunnen bekijken want hier spreekt echt niemand een woord Engels. Hij is heel lief en heeft wat dingen voor ons opgeschreven in het Chinees zodat we het kunnen laten zien. Ook had hij taart meegebracht omdat Yas jarig was. Echt een hele mooie taart en hij had ook nog fruit op onze hotelkamer laten brengen. Echt super lief en gastvrij! Nadat we op onze kamers zijn geweest, om taart en fruit te eten zijn we even naar de hoofdwinkelstraat gegaan. Daar heb ik nog een leuk jurkje gekocht. Ook hebben we wat van een straatkraampje geprobeerd, iets van tofu met hete kruiden. Heel erg lekker en maar 3 Yuan, 1 euro is ongeveer 7,4 Yuan. Terug in het hotel hebben we gegeten, met veel moeite om te communiceren met het personeel omdat ze geen Engels spreken en ook niet echt duidelijke gebarentaal maken. Lin en ik hadden ook ons cadeau uit Nederland aan Yas gegeven, waar ze blij mee was. Verder wisten we niet zo goed waar we hier s’ avonds heen konden dus hebben we spelletjes gedaan en heb ik deze eerste blog proberen te schrijven.

Het is vandaag zondag, we hebben niet zo heel lekker ontbeten. Veel dingen waren al op toen we om half 9 aan het ontbijt zaten en het was een typisch Chinees ontbijt met allerlei onbekende dingen. Daarna zijn we naar Dingshan Park geweest op de scootertaxi. Met z’n tweeën achterop bij de man van de scooter. De scooters hebben een soort parasol boven op. Het park was niet zo druk en het was meer een soort heuvel met paadjes. Boven aangekomen waren er wat oude mannen karaoke aan het doen onder een soort Chinees afdakje. Even later hebben we even met hen geprobeerd te praten met ons Chinees Nederlands woordenboek en gebarentaal. Een andere man kwam er later ook bijstaan om te praten. Toen gingen we op zoek naar de tempel die daar moest zijn. We werden naar beneden gewezen en het bleek de Chinese poort te zijn waar we in het begin al doorheen waren gelopen. Qidong is denk ik gewoon niet zo groot en daardoor is er ook minder te doen. Even later kwamen we weer dezelfde man tegen waarmee we hadden gepraat en hij wilde ons wel naar het Hongqi reservoir brengen. Daar aangekomen was het mooi en hebben we een paar foto’s gemaakt, maar het was niet super bijzonder. We kwamen een Chinees meisje tegen uit Frankrijk die hier haar grootouders bezocht, maar zij kon even helpen met vertalen wat de man waar we mee waren allemaal tegen ons probeerde te zeggen en helpen met uitleggen dat wij geadopteerd zijn uit China maar geen Chinees spreken omdat we in Nederland wonen. Daarna wilde hij nog graag met ons lunchen dus hebben we met hem geluncht in ons hotel. We hadden gezegd dat we vegetarisch waren en we kregen allerlei lekkere groenten en tofu. Daarna bracht hij ons nog naar het kindertehuis, omdat hij ons denk ik graag daarmee wilde helpen. We hebben duidelijk gemaakt dat we terug naar het hotel wilden omdat we dat morgen al gaan doen. Het leek ons handiger om dit morgen met een gids te doen. Daarna zijn we nog even over een markt gelopen en hebben we de Chinese koekjes gevonden die we wel is hadden gegeten in Nederland van de toko. Daarna zijn we teruggegaan naar het hotel om te chillen.

Wat me verder opvalt hier in China is dat ze het begrip vegetarisch niet zo goed snappen, maar ik heb een briefje gekregen van het gezin dat we in Hong Kong tegenkwamen waarop in het Chinees staat dat ik vegetarisch ben en dat ik geen vlees en geen vis eet. Heel vaak snappen ze het niet goed, dus dan kan ik dat laten zien. Ook is het overal heel druk en wordt er veel getoeterd op de weg. Sommige mensen spugen ook op straat, want echt vies is. Verder had ik eerst dat ik Yas en Lin niet meer zo makkelijk kon herkennen aan alleen de haarkleur ,maar dat ben ik nu inmiddels wel gewend. Ook voel ik me hier niet zo klein, ik ben hier even groot of groter dan de meeste Chinezen. Hopelijk vinden jullie mijn blog leuk om te lezen en ik zal proberen om regelmatig wat te schrijven! :)