Van de kindertehuizen naar het terracotta leger

14 augustus 2016 - Xian, China

Hoi allemaal! Het is nu ongeveer een week later en we hebben weer van alles meegemaakt.

Hier in China worden we best vaak aangestaard, omdat ze de combinatie van Yas, Lin, ik en mijn moeder denk ik niet echt snappen. We worden ook heel vaak gewoon in het Chinees aangesproken, wat best wel irritant is want ik snap nooit wat ze zeggen. We hebben wel een kaartje van Lotus (reisorganisatie) gekregen waarop staat dat we geadopteerd zijn en dat we uit Nederland komen en dat we geen Chinees spreken. Dus we kunnen dat wel laten zien en dan snappen ze het meestal al meer, maar soms blijven ze dan nog steeds chinees praten of schrijven ze in het chinees. Dus dan begrijp ik er nog niks van en bijna alle Chinezen kunnen geen engels. Door gebarentaal, ons engels - chinees woordenboek en de app pleco waarmee je zonder internet engelse woorden naar het chinees kan vertalen proberen we eruit te komen. Dat gaat best aardig tot nu toe.

Maandagochtend om 9 uur gingen we naar het kindertehuis van Lin. We werden ontvangen door de directeur, de verzorgster van Lin en de vice directeur. We gingen in een officieel kamertje zitten en moesten maar afwachten wat er ging gebeuren. Lin mocht haar dossier inzien en ik hielp met allerlei vragen stellen aan Chris, onze gids die tolk was. De directeur vond ik niet zo aardig over komen, erg ongeïnteresseerd. De andere vrouwen waren wel lief. Ook vonden ze het leuk om Lin haar fotoboekje van haar leven te zien. 
    Daarna kregen we een rondleiding, het zag er best wel arm uit. Dat vond ik best heftig. Alles was heel kaal en in de slaapkamers stonden superharde bedjes. We mochten ook even met de kindjes spelen met stoepkrijt en een bal die we hadden meegenomen en ze waren echt superlief. Bij het afscheid gaven we nog cadeautjes aan de directeur, vice directeur en de verzorger. Ze zeiden nog wel dat we altijd welkom waren dus wat was wel heel lief. s Middags zijn we nog even naar de hoofdstraat gegaan waar we nog wat winkeltjes hebben gekeken en waar we nog even over de markt hebben gelopen. Ook hebben we een souveniertje voor Lin gekocht. ’s Avonds hebben we gechillt en zijn we vroeg gaan slapen.

Dinsdagochtend moesten we al om 5 uur ’s ochtends opstaan om te vertrekken, maar dat was echt veel te vroeg, dus ik en Yas hadden ons iets verslapen. Maar we stonden om 6 uur klaar in de lobby van het hotel om uit te checken en we wachtten op Chris tot hij ons kwam ophalen.
    We moesten 3,5 uur rijden met de auto naar Changsha. Daarna moesten we 2,5 uur wachten op de trein, omdat de trein vertraging had. Toen we eenmaal in de trein konden moesten we best wel ver lopen naar de laatste wagon met al onze koffers. Dus dat was nog een heel gedoe, omdat ik spullen voor een half jaar mee had en omdat er alleen gewone trappen waren. Het is uiteindelijk allemaal gelukt, alleen toen was de wagon echt super vol en onze koffers pasten niet echt goed maar we hebben de 4 uur in de trein overleefd.
    Onze gids Jack kwam ons ophalen bij het station in Wuchang, dat is een van de drie delen van Wuhan. Wuhan is een samensmelting van drie oudere steden, Wuchang, Hankou en en Hanyang. Hij vertelde in de auto dat we eerst nog langs het adoptiecentrum gingen omdat ze ons graag wilde zien. Ik had hier niet op gerekend en ik was ook helemaal niet voorbereid en we hadden al een superlange, vermoeiende reis achter de rug. Dus dat vond ik niet zo leuk, maar uiteindelijk was het best wel leuk bij het adoptiecentrum. Ik werd ontvangen door een hele lieve mevrouw en later kwam de directrice erbij en ze waren allebei echt super lief. Ook kreeg ik een bordje als souvenir met daarop een hele lieve tekst, dus dat raakte me. Ik heb ook mijn fotoboekje laten zien, dat vonden ze erg leuk om te zien.
    Daarna zijn we naar het hotel gegaan en kwamen om 8 uur eindelijk aan. Ons hotel staat in het gedeelte Hankou. Onze gids heeft een aantal dingen in het chinees opgeschreven zodat we dat kunnen laten zien. We zijn in de straat gaan eten, maar we kwamen er niet echt uit wat het was. Uiteindelijk kregen we een soort groentesoep met allerlei vlees stukken met hele botten erin en we kregen een hele vis waar noodles en groenten bij zaten. Die waren wel heel lekker alleen echt super pittig, alleen van die botten enz werd ik echt misselijk. Het was al laat dus we zijn na het eten meteen naar het hotel gegaan en gaan slapen.

Woensdagochtend zijn we om 7 uur opgestaan om te douchen en te ontbijten. Het ontbijt was in een apart gebouw buiten het hotel en het bestond uit een buffet van Westerse en Chinese dingen. Ik heb een soort gestoomde broodjes met kruiden en wat groenten gegeten, erg lekker. 
  Om 9 uur werden we opgehaald om naar mijn kindertehuis te gaan. Eenmaal aangekomen bestond het uit hele grote gebouwen en werden we hartelijk ontvangen door mevrouw Hu Lin. We gingen eerst naar een ruimte om te praten, Jack onze gids was de tolk. Het was wel jammer dat we niet direct konden communiceren. 
   Ik heb mijn dossier in kunnen kijken en ik heb mijn fotoboekje die ik in Nederland had gemaakt over mijn leven laten zien en daar achtergelaten. Ze vonden het erg leuk om te zien en ze stelden ook vragen over onze familie en mijn leven. Ik vond het fijn dat ze geïnteresseerd waren. Daarna hebben we een rondleiding gekregen door het kindertehuis, het was erg leuk om te zien. Ook hebben we met wat kinderen gespeeld en een soort hangertje met een hartje eraan uitgedeeld aan hen. Mevrouw Hu Lin was heel erg aardig en we hebben haar nog typische Nederlandse stroopwafels gegeven als cadeau en nog speelgoed voor de kinderen. 
   Daarna zijn we gaan chillen in het hotel. Na een beetje uitgerust te zijn hebben we geluncht bij een lokaal tentje aan de straat. Met gebarentaal hebben we 2 soorten groenten besteld en fried rice. Het het was heel leuk om te zien hoe ze dat wokten en het was super lekker. Toen zijn we met de taxi naar de Guiyuan Si tempel geweest in het Hanyang gedeelte van Wuhan. Het was een mooie boeddhistische tempel met veel verschillende gebouwen en een soort ronde poort net als in de film Mulan. Toen hebben we nog wat souvenirs gekeken en zijn we met de taxi naar het Wangfujing centrum geweest met heel veel leuke winkels.
  Daarna zijn we naar de riverside garden geweest bij de Yangtze. Het was erg mooi en het water stond heel hoog, de bomen stonden half in het water doordat er een ongeveer een maand geleden een overstroming is geweest. Je zag de skyline van Wuchang. We zijn daarna gaan eten en we hebben eten besteld doordat ik gerechten heb aangewezen heb bij andere mensen op tafel. We hebben hele lekker noodles, tofu en groenten gegeten en we zijn daarna terug naar het hotel gegaan en gaan slapen.

Donderdagochtend zijn we om 8 uur gaan ontbijten om daarna zo snel mogelijk naar de Gele kraanvogel toren te gaan, omdat het ’s ochtends nog iets minder warm is. Eenmaal daar aangekomen was het alsnog echt super heet en brandde de volle zon op ons. Andere dagen was het wel wat meer bewolkt en volgensmij ook wel minder warm. Sinds we in Wuhan zijn voelt het wel echt als 40 graden aan ofzo. We hebben de de Gele kraanvogel toren beklommen en op de top had je een heel mooi uitzicht over Wuhan, ook was mijn kindertehuis te zien. De toren zelfs was ook erg mooi, met allerlei versieringen. Ook was er nog een heel paviljoen omheen, met allerlei andere mooie 
    Onderweg naar het East lake hebben we watermeloen gegeten en heb ik een mooie waaier gekocht. Daar was een meer met goudvissen en karpers en overal stonden mooie bloemen. Het East lake zelf was echt groot en daar zijn we met een speedboot naar de andere kant gevaren. Alleen toen werden we afgezet bij een plek waar super erg verbouwd werd dus moesten we nog een heel stuk lopen en daar wilde we met een taxi terug. Alleen het was een afgestorven plek, toen hebben we gevraagd bij een ticket loket of er een taxi was naar ons hotel doordat we het kaartje van het hotel lieten zien, maar toen lieten ze zien met de baidu app dat we bus 401 moesten nemen. De baidu app gebruiken mensen hier wel eens vaker, want volgensmij kan je daarmee iets in het Chinees typen en dat wordt dan vertaald naar het Engels. Waardoor we toch nog een beetje kunnen communiceren. 
    Eenmaal in de bus duurde het een hele tijd voordat we een beetje bij de bewoonde wereld kwamen. In de bus gingen mensen tegen ons praten en we lieten het kaartje van het hotel en van lotus zien en ze gebaarden dat we wel met hun mee konden. Dus we zijn toen met hun uitgestapt en de man die ons hielp sprak 3 meisjes aan die ons verder konden helpen. Zij konden gelukkig wel een beetje engels en toen zijn we samen met de metro gegaan. Ook hebben ze me gelijk toegevoegd op WeChat, dat lijkt op WhatsApp en is hier heel populair. Daar moesten we nog een stukje dus we wilden een taxi nemen, alleen de meisjes wilden zo graag helpen en zeiden dat ze wel met ons mee liepen. Alleen toen waren we de verkeerde kant opgelopen en zij hadden met vrienden afgesproken, dus toen zeiden we dat het echt goed was zo en dat we wel een taxi konden nemen. Dus toen zijn we weer naar het hotel gegaan, daar hebben we even gechillt en toen zijn we gaan eten. 
    We hebben een soort chinees fondue gedaan waarbij je een fondue had van een soort groentesoep omdat we om niet pittig hadden gevraagd en dat stond dan kokend op tafel waar je allerlei groenten in kon dopen, best wel lekker. Toen zijn we weer naar de riverside garden gegaan aan de Yangtze, maar nu in de avond toen het donker was. Alles was heel mooi verlicht en er hing een hele chille sfeer. Daarna zijn we weer terug naar het hotel gegaan en snel gaan slapen.

Vrijdagochtend moesten we alweer om kwart over 6 opstaan, omdat we vroeg moesten ontbijten en al om kwart voor 8 weg moesten naar het station. Op het station moesten we weer door de douane heen en Yas moest haar koffer openmaken en haar deo werd eruit gepakt. Yas deed even voor dat het niks schadelijks was en ze lachte alleen maar. Ze kon ook geen Engels, maar uiteindelijk mocht ze toch haar deo weer meenemen. We hoefden gelukkig maar een uurtje te wachten en toen konden we al de trein in. De trein ging gelukkig wel hard met 300 km/per uur. Ook zat er een heel schattig jongetje achter ons waar we mee hebben gepraat en gespeeld, hij kon een paar woordjes engels. Verder veel geslapen en na 5 uur waren we er. 
    Daarna moesten we nog een uurtje in de auto en toen kwamen we aan bij ons hostel. Er hangt een een hele gezellige sfeer en de kamers zijn prima. We zijn eventjes in de stad gaan lopen, alleen ik kreeg heel erg hoofdpijn en ik werd heel erg duizelig dus toen ben ik terug naar het hostel gegaan. Ik had even wat gegeten en gedronken en toen ging het wel weer beter. We hebben in het hostel gegeten en daarna rustig aan gedaan. Even gedoucht en beneden in het hostel gechillt en ik heb even mijn blog bijgeschreven.

Zaterdagochtend gingen we om 8 uur met de taxi naar het terracottaleger, het was nog een uur rijden. Daar aangekomen was het nog een stuk lopen langs allemaal kraampjes met souvenirs. Je zag allerlei verschillende zalen met het terracotta leger. Een deel werd nog half opgegraven en gerestaureerd en een deel was al helemaal gerestaureerd. Het was erg indrukwekkend om te zien. Ik had van te voren alleen wat meer rijen met legers verwacht, maar het was alsnog cool om te zien. Toen zijn we de weg terug naar de taxi gaan zoeken, wat nog een heel gedoe was omdat het echt een doolhof was van kraampjes en winkels met souvenirs om het terracotta leger heen was. Maar uiteindelijk hebben we het gevonden.
    Het was weer super warm die dag dus ik kreeg ook weer erge hoofdpijn. Dus nadat we weer terug waren in het hostel heb ik heel veel gedronken en ben ik gaan slapen. Na het slapen voelde ik me wel beter en zijn we in het hostel gaan eten. Even een keer weer wat westers, een lekkere veggie burger. Toen heb ik Mah Jong geleerd van het personeel van het hostel. Het is erg moeilijk dus ik snap nu alleen de basis een beetje, maar het wel heel leuk! Daarna hebben we nog met z’n vieren een cocktail gedronken en naar de live muziek geluisterd en zijn we gaan slapen.

Zondagochtend zijn we om 8 uur naar de South gate van de stadsmuur van Xi’an gelopen. Vanaf daar hebben we een rondje gefietst en had je uitzicht op de stad zowel binnen als buiten de stadsmuren. Je zag verschillende mooie gebouwen en oude traditionele huisjes. Halverwege ben ik gevallen doordat mijn pet afviel en ik per ongeluk remde met maar 1 hand. Dat deed best wel pijn en ik heb er een schaafwond op mijn elleboog aan overgehouden en nog wat andere kleine schaafwondjes, maar dat gaat hopelijk snel over.
    Nadat we het rondje hadden afgemaakt gingen we met de taxi terug naar het hostel. Daar hebben we snel gedoucht en ingepakt om daarna te kunnen uitchecken. Gelukkig konden we onze koffers in een bagageruimte neerzetten. Toen hebben we geluncht, wat eten en drinken voor onderweg gekocht en nu schrijf ik mijn blog verder. We worden om half 6 opgehaald om met de nachttrein naar Beijing te gaan. Onze laatste plek, dus ik ben benieuwd!

Foto’s

2 Reacties

  1. Opa en oma de Valk:
    14 augustus 2016
    Lieve Inge, Milon, Yasmijn en Anne-Lin,
    Wij genieten enorm van het reisverslag van Milon.
    Wat een onvergetelijke reis is dit en wat hebben jullie veel gezien.
    En wat ontroerend dat Milon en Anne-Lin in hun kindertehuis zijn geweest en daar zo vriendelijk ontvangen werden.
    Ik (oma) bewaar alles wat Milon geschreven heeft en ook de foto's. Daar maak ik later een boekje van. Jammer dat Milon zoveel hoofdpijn heeft. Van de anderen neem ik aan dat ze daar minder last van hebben. Ik wens jullie nog hele mooie dagen en zie uit naar het volgende verslag. Groetjes en kus van Opa en Oma.
  2. Marion:
    14 augustus 2016
    Hoi Milon,
    Tjonge wat heb je een boel te vertellen! Wat een avonturen! Een reis om nooit te vergeten. Hoe heb je het ervaren om te zien waar je je eerste levensdagen hebt doorgebracht? Zal best indruk maken, of niet? Geniet nog van jullie laatste dagen samen. Je zult je moeder en je zusjes best nog missen het komende half jaar!
    Groetjes van Marion